- عذاب الفنج(بَ / بُ)
که عذاب اندوخته کند و بیلفنجد. و معنی ترکیبی ذخیره کننده واندوزندۀ عذاب و کنایه از دل آزار است:
توانگری به دل است ای گدای با صد گنج
چو راحتی نرسانی مشو عذاب الفنج.
میرخسرو (از آنندراج)
توانگری به دل است ای گدای با صد گنج
چو راحتی نرسانی مشو عذاب الفنج.
میرخسرو (از آنندراج)